Pomiędzy siłą miękką a twardą

Można też tworzyć wskaźniki, które ujmują moc państw w sposób syntetyczny, biorąc pod uwagę zarówno siłę miękką, jak i twardą. Jednym z nich jest tworzony przez politologów chińskich Comprehensive National Power Index, który mierzy charakterystyczną dla siły twardej ilość zasobów, potencjał militarny i ekonomiczny, ale też naukowy, edukacyjny i dyplomatyczny1. Przewagę w tym indeksie otrzymuje jednak waga podwskaźnika militarnego.

Innym ciekawym przykładem łączenia hard i soft power jest wskaźnik politologów amerykańskich i koreańskich Index of National Power2. Według autorów mierzy on zdolność do rywalizacji—wojennej, biznesowej i sportowej—oraz ustala prawdopodobieństwo zwycięstwa w razie konfliktów w tych dziedzinach3. Pierwsze miejsce zajmują kolejno USA, Japonia i Niemcy, natomiast Polsce przypada relatywnie wysoka 16. pozycja4. Ten ranking, choć także daje przewagę sile twardej, dzięki uwzględnieniu sportu bierze pod uwagę dodatkowo komponenty siły miękkiej.

Opisany w naszej publikacji wskaźnik także zmierzy wymiar miękki siły (dyplomacja, edukacja) oraz twardy (wojsko, ekonomia, demografia). Należy jednak podkreślić, że między tymi biegunami daje on pewną przewagę sile twardej ze względu na kontekst międzynarodowy naszkicowany już w tym rozdziale.

  1. H. Angang, M. Honghua, Comprehensive National Power and Grand Strategy, “Strategy and Management” 2002, No. 3.
    ↩
  2. J. Kim, S. Kim, J. Wang, Index of National Power: How to Assess the Basic Capacity of a Nation, “Korean Journal of Sociology” 2013, Vol. 47 (6), s. 83-140.
    ↩
  3. J. Kim, Welcome to the Measurement of National Power Project, 2014.
    ↩
  4. J. Kim et al., Index of National Power 2016.
    ↩