Chiny gonią USA, a Indie—Rosję. Siła Polski rośnie

Na czele rankingu nie ma zaskoczeń: najpotężniejszym krajem są USA, które zyskały 16,22 pkt na 100 możliwych. Na drugim miejscu znalazły się Chiny z 12,49 pkt (to obecnie największa gospodarka świata według parytetu siły nabywczej). Trzecia jest Rosja z 5,25 pkt, a czwarte Indie z 4,24 pkt. W pierwszej dziesiątce są też Niemcy, Wielka Brytania, Francja, Japonia, Brazylia i Kanada. Pierwsze cztery kraje rankingu znacząco wyprzedzają resztę ze względu na wielkość terytorium, ilość wojska (w ujęciu bezwzględnym) i wielkość gospodarek. Co ciekawe, część państw równoważy sobie te niedostatki potęgi innymi czynnikami, takimi jak odsetek wydatków na wojsko w relacji do PKB, a także dyplomacja i sojusze.

Indeks mocy państw w latach 1991-2016

Z kolei najsłabsze państwa na świecie to—zaczynając od miejsca 160. na 168 w dół—Liberia, Swaziland, Gwinea Równikowa, Gwinea Bissau, Gambia, Bhutan, Antigua i Barbuda, Komory i Mikronezja.

Polska zajmuje 27. miejsce na 168 krajów, uzyskała 0,65 pkt i w rankingu znalazła się za Tajlandią, Szwecją i Malezją. Z kolei bezpośrednio za Polską są Izrael, Argentyna i Norwegia. Co ciekawe, w 1991 r., dwa lata po rozpoczęciu przemian politycznych i cztery lata od początku przemian gospodarczych, nasz kraj był 35. na świecie pod względem potęgi. Winę za to ponosiły przede wszystkim niekonkurencyjna gospodarka, niska akumulacja kapitału i zmieniające się sojusze wojskowe—pozytywne zmiany w kolejnych latach umożliwiły Polsce awans o 8 pozycji. W 2016 r. wartość indeksu mocy państw w Polsce zwiększyła się o 0,11 pkt w stosunku do 1991 r. To znacznie więcej niż przeciętny wzrost w tych latach (średnio moc państw spadła, i to o 0,01 pkt).

Polska sąsiaduje z trzecim najpotężniejszym krajem świata—Rosją, piątymi Niemcami, 31. Ukrainą, 68. Czechami, a także 90. Białorusią, 96. Słowacją, i 117. Litwą. Polska jest szóstym najsilniejszym krajem w Unii i wyprzedza m.in. Holandię, Szwecję oraz Belgię. Z kolei Węgry są na 21. pozycji w UE.

W porównaniu z Francją i Niemcami potencjał Polski jest kolejno cztero- i pięciokrotnie mniejszy, co jest jednak awansem w porównaniu z rokiem 1991, gdy potencjał tych krajów był ponad ośmiokrotnie większy. Podczas gdy w latach 1991–2016 przyrost siły Francji i Niemiec był ujemny (spadki: Niemcy—o 1,64 pkt, Francja—o 0,84 pkt), siła Polski wzrosła—o 0,11 pkt. Ten wzrost związany jest z wyrównywaniem gospodarczego zapóźnienia z epoki komunistycznej, dynamiką rozwoju gospodarczego w ostatnich dekadach, a także z utrzymaniem wysokich wydatków wojskowych, zarówno nominalnie, jak i w relacji do PKB, oraz posiadaniem znacznej armii.

W okresie 1991–2016 największy wzrost mocy na świecie odnotowały Chiny—o 6,59 pkt, Indie—1,65 pkt i Irak—0,3 pkt. Czwarta była Angola—0,28 pkt, co jest wynikiem niewiele lepszym od Egiptu—0,27 pkt, Urugwaju—0,27 pkt i Australii—0,26 pkt. Polska jest 21. na świecie pod względem przyrostu mocy. Za nami są Korea Północna, Gwinea, Nowa Zelandia i Wietnam. Węgry są dopiero 146. (spadek indeksu o 0,14 pkt).

W badanym okresie 46 krajów odnotowało spadek mocy. Wśród nich znalazły się m.in. Liberia, Izrael, Syria, RPA, Grecja (spadek o 0,21 pkt), Wielka Brytania, Rosja i państwa Europy Zachodniej (poza Niemcami i Francją także Austria oraz Dania).